قانون تاسیس بیمه مرکزی ایران و بیمهگری در 30 خرداد 1350 در 77 ماده به تصویب رسید و نحوه فعالیت و عملیات بیمه را در مورد شرکتهای داخلی و خارجی ترسیم نمود . ماده (1 ) این قانون اعلام کرده است که :
بهمنظور تنظیم و تعمیم و هدایت امر بیمه در ایران و حمایت بیمهگذاران و بیمهشدگان و صاحبان حقوق آنها و همچنین بهمنظور اعمال نظارت بر این فعالیت، مؤسسهای به نام بیمه مرکزی طبق مقررات این قانون با اهداف زیر تاسیس میگردد.
تنظیم بازار بیمه کشور و هدایت آن از طریق تصویب آیین نامه ها و مقررات
توسعه و تعمیم بیمه های بازرگانی
اعطای مجوز تاسیس شرکت ها و شبکه کارگزاری و نظارت بر فعالیت شرکتهای بیمه ای به نمایندگی از دولت در بازار
انجام امور اتکایی اجباری برای موسسات بیمه ای
قبولی و واگذاری بیمه های اتکایی با موسسات داخلی و خارجی